Kapitalizm ve laik düzenler evliliğin önünde çok büyük engeldir. Günümüzde atadan, babadan miras kalmamışsa evlilik hayalden öte zordur. Asgari ücret ev kirasını bile karşılamıyor, ev ve araba almak için ömür bile yetmez. Evlenseler bile çocuk yapmazlar, karı koca tüm gün çalışsalar bile geçinmeleri çok zordur. Huzuru araki bulabilesin, boşansa bile birçok borca girer, aldığı borcu ödeyemediği durumda intihara kadar bile gidebilmektedirler.

Bu durumda aile yaşamı kurulmaz, kurumadı mı da fuhuş yaygınlaşır, çocuk yerine hayvan sevgisi daha öne çıkar. Düşünme/akletme, kulluk rafa kalkar, şeytanî düzen hayatın merkezine girer. Şeytanî düzen hayata hâkim olunca kişi kişiliğini kaybeder, şeytanda kişiye ümitsizliği aşılar ve bunun neticesinde haramları tut tutabilirsen; bir bakmışsın haramlar zirve yapmış.

Laik düzenler suçsuz insanı suçlu hale getirir, cezalar caydırıcı olmadığı için cürümleri rahatlıkla işler sonunda cehenneme yakıt olur. Şeriatla yönetilen İslam devleti, kişinin refah seviyesini yükseltir, harama giden yolları ıslah eder ve cezalar caydırıcı olur ve suç oranları düşer ve cennete insan yetiştirir. Aradaki farkı iyi gören ve fıtratın sesini dinleyen her birey şeriatla yönetilmek ister.

“Yine O'nun âyetlerindendir ki, sizin için nefislerinizden kendilerine ısınırsınız diye eşler yaratmış, aranıza bir sevgi ve merhamet koymuştur. Şüphesiz ki bunda düşünecek bir kavim için nice ibretler vardır.”(Rum, 21).

“Onlar ki; Rabbımız, eşlerimiz ve çocuklarımız hususunda gözümüzü aydın kıl, bizi müttakilere imam yap, derler.”(Furkan, 74).

“Mü'min erkekler ve mü'min kadınlar; birbirlerinin velileridirler. Ma'rufu emreder, münkerden nehyederler. Namaz kılarlar, zekat verirler, Allah'a ve Rasulüne itaat ederler. İşte Allah, bunlara rahmet edecektir. Muhakkak ki Allah; Aziz'dir, Hakim'dir.”(Tevbe, 71).

Evlilik öncesi ve sonrası için atılmış her adım muhabbet içinde kurulan yuva iki tarafın rızasıyla devam eder. Fazla sevgi veyahut geçici heves evliliği zedeler. Evlilik karşılıklı rızaya dayanan bir dayanak olmasıdır.

Mutluluk an için olmamalı, birlikte olunduğu müddetçe dengeli kullanmak önemlidir. Beşer ideolojilerin ürettiği mutluluklar hep yarım kalır. Sürekli eğlence, lüks yaşam mutlukları masal gibi sonludur. Mutluluğu idareli kullanmak gerekir, çünkü ömür boyu lazım olacaktır.

Düğünler bile rayından çıkmış gibi adete çıplaklık tavan yapmış kadın erkek karışık bir merasim düzenlenir. Gelinlik beyaz masumiyeti simgeler, erkek siyah veya lacivert takım elbise giyer matemi simgeler kimse sorgulamaz. Küçük bir araştırma yapılsa Batıda olan hadiseyi öğrenir ve bu kıyafetleri giymez. Alan memnun satan memnun?

İçki içen haz alır, sarhoş olunca mutlu olduğunu sanır, ayıkınca hiçte öyle olmadığını anlar ama yine bildiğini okumaya devam eder. Hayatı sürekli oyun ve eğlenceden ibaret sanır, oyalanıp durur ölümle bu mutluluk senaryosu biter gerçek mutsuzluk vakası ile tanışır.

Bir düşünürün tespiti: uyuyunca rüyalar, uyanınca insanlar kandırıyor.

İnsan denge üzerinde bir yaşama talip olmalı, pişman olacağı işlerden mümkünse kaçınmalı dünyadan da nasiplenmeli ama bağlanmamalı. Hayat sadece dünya endeksli bir yer olarak bakmamalı, dünyadaki kazanımları ile sonsuz ahiret hayatını da kazanmalı.

Dünya yaşamı demodan ibarettir, asıl olanı ahiret yurdudur. Mutluluklar, zevk alma, hazlar, her ne aklınıza gelirse hep kısacıktır. Kısa hayatın içine Allah'ın rızasını kazanacak ameller biriktirmek gerek.

Kadın erkeğe emanettir. Emanete sahip çıkmak erkeği görevidir. Kadın da emanete riayet etmeli. Kadın ve erkek birbirlerinin hasmı değil tamamlayıcıdır. Kadın ve erkek ayakkabıya benzer. Sol ayakkabı mı üstün, sağ ayakkabı mı üstün? Biri eksik olunca aksar ve korumasız kalır.

Kapitalist düzen evliliği zorlaştırmak için vardır. Sürekli tükettirir, çünkü kendileri ise üretir; ürettikleri ise insanın faydasına olacak şeyler değil. Banka sana kart verir kullan diye; halbuki kişiyi kullanır ve borçlu hale getirir ve icra yoluyla elindekilerini de kuruşu kuruşuna kadar faiziyle alır.

Kapitalist düzen sürekli yenilenmiş eşyalar üretilir, eskileri ise çöpe attırır, borçlandırarak yeni eşya aldırır. İnsanlar mala, mülke, ziynete o kadar değer verdiler ki insanın değeri düştü.

İnsanın değeri düşünce mal ve mülk kavgası ile birbirlerini katlettiler.

Evlilikler ise pamuk ipliğe bağlı gibi, küçük ve sebepsiz tartışmalar nedeniyle boşanmalar bir hayli arttı. Kadının dışarıda çalışma hayatı ile eşlerin birbirlerine tahammülü sınırlı hale geldi. Kadın evde kalsa televizyon, bilgisayar ve cep telefonu ile zamanını harap etmekte, güzel şeyler ise sürekli ertelenir ve çocuk eğitimi anne ve baba yerine teknolojik aletler alır. Bunun sonucunda da şikayet ederek “çocuklar bizi dinlemiyor ve yanlış kimselerin izinde gidiyorlar” diyoruz. Zannediyoruz ki çocuk uzaydan geldi.

Kapitalist düzenlerde kişi az ücretle çalıştırılır ve kazanılan az ücretle zar-zor geçim olur. Zengin daha zengin, fakir daha fakir olur. Düşünmeye/akletmeye fırsat vermezler ki bu zalim kokuşmuş düzende. Zenginler ise sürekli eğlence peşinde, fakirler isyanda, şükürsüz yığınlar haline gelir. Cehenneme postalamak için birbirleriyle yarış halindeler. Yeter ki bozuk düzenleri bozulmasın.

Halbuki aile yapısı iyi olunca devlet ve insanlar refah içinde ihya olunur. İyi bir aile cennet müjdesi gibidir. İnsanlar İslami yapıyla yol alınca hem dünyaları ihya olur, hem de ahirdeki hayatları ile sonsuz mutluluğa kavuşurlar. Batıl ideolojik sistemler insanların önünde barikattır.

"Ey Rabbimiz evlenmeye niyet eden her mü'min ve mü'minat kardeşlerimizin niyetlerini hâlis eyle, sadece dünya değil, ahiret hayatını öncelemeleri için kalplerini pekiştir ve muhabbeti daim eyle". "Evlerini İslam'dan bir şube eyle ve Salih evlat yetiştirmelerini nasip eyle!.." Âmîn.