ABD Başkanı Donald Trump, Uluslararası Ceza Mahkemesi tarafından aranan İsrail işgalinin Başbakanı Netanyahu ile birlikte Gazze’ye yönelik sürdürülen savaşı sona erdirme amacıyla yeni bir plan açıkladı. Planda “barışçıl birlikte yaşam”, “yeniden imar” ve “sivillerin acılarının sona erdirilmesi” gibi cazip başlıklar bulunsa da, maddeler dikkatle incelendiğinde bunun işgalin taleplerine neredeyse tamamen yanıt veren, Filistin halkının meşru haklarını ve ulusal taleplerini ise tamamen görmezden gelen bir belge olduğu açıkça ortaya çıkıyor.

Özünde Tony Blair’in Gazze’yi yönetme planından esinlenmiş olan bu plan, başından itibaren sorunun kaynağını işgalin kendisi veya işlenen suçlar ve süregelen soykırımda değil, Gazze’nin, halkının ve direnişinin varlığında görmektedir. Bu da onu, insani ve ekonomik bir örtüyle kamufle edilmiş bir teslimiyet ve tasfiye belgesine dönüştürmektedir.

Planın Öne Çıkan Unsurları

Ateşkes ve Esir Takası: İsrail’in planı resmen kabul etmesiyle birlikte 72 saatlik geçici ateşkes öngörülüyor. Buna karşılık tüm İsrailli esirler ve cenazeler teslim edilecek. İsrail ise, aralarında 250 müebbet hükümlünün de yer alacağı 2000 kadar Filistinli mahkûmu serbest bırakacak.

Güvenlik Boyutu: Hamas ve diğer direniş hareketlerinin silahsızlandırılması, askeri yapılarının yok edilmesi ve Gazze’den ayrılmak isteyenler için güvenli geçiş sağlanması.

“Barış Konseyi”: Trump’ın başkanlığında, Tony Blair’in de katılımıyla uluslararası bir “Barış Konseyi” kurulacak. Bu yapı teknokratlardan oluşan geçici bir hükümet kuracak ve yeniden imarı yönetecek.

Uluslararası Güç: Gazze’de güvenliği denetleyecek, uzun vadede Filistinli bir polis teşkilatını eğitecek uluslararası istikrar gücü konuşlandırılacak.

İnsani Yardım: Yardımlar, yalnızca “terörden arındırılmış bölgeler”e ulaştırılacak; yani insani kriterler değil, siyasi-askeri kriterler belirleyici olacak.

Ekonomi: Gazze’nin yeniden inşası adı altında özel ekonomik bölge ve bölgesel-uluslararası yatırımlar planlanıyor. Ancak bağımsız bir Filistin devleti ya da işgalin sona erdirilmesi konusunda hiçbir taahhüt yok.

Bütün bu unsurlar, adil ve kalıcı bir çözümden ziyade, işgali “daha yumuşak” biçimlerle yeniden üretmeye hizmet ediyor.

Filistin Varlığının İnkarı

“Barış Konseyi” gibi düzenlemeler, Filistinlilerin kendi kaderini tayin hakkını gasp ederek uluslararası bir vesayet dayatıyor. Bu, doğrudan işgalin kurumsallaştırılması anlamına geliyor. “Geçiş dönemi” söylemiyle pazarlansa da, aslında işgali yeni bir kılıfta devam ettiriyor.

Yardımların Siyasi Şantaj Aracı Olarak Kullanılması

Plan, yardımın “hemen” akacağını söylese de, bunun direnişin koşullara uymasına bağlanması, yiyecek ve ilacın siyasi şantaj aracına dönüştürülmesi demek. Bu, uluslararası insancıl hukuka aykırı olduğu gibi, işgalin açlık ve yoksunluğu silah olarak kullanma politikasının devamıdır.

Direnişin Silahsızlandırılması Talebi

Direnişin silahsızlandırılması şartı, aslında savaşın kendisinin devamıdır. İşgalin on yıllardır hastane, okul, cami ve sivilleri hedef aldığı bir bağlamda, “askeri” ve “sivil” ayrımını kim yapacak? Bu koşullar altında “silahsızlandırma”, Filistinlilerin kendini savunma hakkının bütünüyle ellerinden alınması anlamına gelir. Uluslararası “güvence” vaatlerinin ise tarihte hep boş çıktığı biliniyor.

Filistinlilerin Dışlanması

Plan tamamen ABD ve İsrail tarafından hazırlanmış, Filistinlilerin katılımı olmamıştır. Trump, Filistin Yönetimi’nin “reform yapmadan” sürece dahil olmayacağını, Hamas’ın ise “asla yönetimde olmayacağını” belirtmiştir. Bu, Filistinlilerin kendi geleceklerini belirleme hakkının yok sayılmasıdır.

İsrail ve Netanyahu İçin Siyasi Kurtarma

Plan, İsrail’in uluslararası yalnızlığını kırmaya, Netanyahu’nun savaş suçlarından dolayı sıkışmışlığını hafifletmeye yarıyor. Trump içinse dış politikada yeniden liderlik iddiası kurma aracıdır.

Gerçek Çözüm

Geçmişte benzer projeler Filistinliler tarafından reddedildi. Gerçek çözüm, Filistinlilerin vesayeti reddederek birleşmesi, işgalin son bulmasını şart koşması, uluslararası kararların uygulanmasını talep etmesi ve Gazze’nin yönetiminin Filistinlilerin iç uzlaşısına bırakılmasıdır.

Adil ve kalıcı çözüm, ancak:

Saldırıların durdurulması,

Kuşatmanın kaldırılması,

İşgalin tamamen sona erdirilmesiyle mümkündür.

Bunun yanı sıra, İsrail’in işlediği savaş ve insanlık suçları için uluslararası hesap verebilirlik sağlanmalı. Bu hem ahlaki hem de siyasi bir zorunluluktur.

Kaynak: Filistin Enformasyon Merkezi