Ziyahan Albeniz / İslam ve Hayat

"Görüyorum ki; evleriniz Rum Kayzeri'nin evlerine, lükse hayranlığınız Kisra'nın tutumuna, servet peşinde koşmanız, Karun'un anlayışına, saltanatınız Firavun saltanatına, nefsleriniz Ebu Cehil nefsine, gururunuz Ebrehe'nin gururuna, yaşayışınız sefillerin yaşayışına benziyor. Allah için söyleyin bana, Muhammed'den olanlar (Ümmet-i Muhammed) nerede?" (Yahya Bin Muaz)

Kısa bir zaman öncesine kadar, İslami sitelerin pek çoğu ziyaretçilerini, ayet-i kerime, hadis-i şerif, Müslüman dünyadan haberler ve mütevazi içeriklerle karşılıyorken, geçen süre içinde söz konusu sitelerden bir kısmı; dev bir endüstri olmasının yanında kitleler için bir afyon mahiyetinde olan ve aynı zamanda kavmiyetçilikten mafyatik ilişkilere, kara para aklamadan cinsiyetçiliğe kadar pek çok ilişki ve argümanın yeniden üretildiği futbolizme yer veriri oldu. Söz konusu sitelerde, lüks villa reklamlarına, örneğin İHH'nın "Binlerce Yetimin Elinden Tutacağız" ilanının hemen altında yer verilmeye başlandı.

YHaber-yoruma başlık seçmek konusunda ikilemde kaldığımı itiraf etmeliyim: Değişen; yüzler mi, yoksa arayüzler mi? Kimseye haksızlık etmemek için tereddütümü başlığa da taşıdım.. Bütün bu yaşananlardan bir ders çıkarmamız, bir özeleştiri yapmamız ise en büyük muradım ve kalbimde taşıdığım tek umut..

Vakıa hafızalarımızda henüz çok taze, hatırlayın! Hacca gitmek isteyen yaşlı bir amcanın CHP’li vekil Önder Sav’dan yardım istediğini.. Evet, pek çoğumuz  Önder Sav’ın peygamberimiz Hz. Muhammed için sarfettiği saygısızca sözlere – haklı olarak-içerledik. Peki ya bu yaşlı adamcağızın Hacc vazifesi için Önder Sav’dan yardım istemesi hususunda hiç mi payımız yok? Genel olarak  neredeyse tüm İslami içerikli sitelerde yer aldığını gördüğüm Dubai, Mısır,Ürdün,Suriye turu ilanları karşısında  bunları düşünmek, durumdan vazife çıkarmak gerekmiyor mu?

“Sefahat bizim de hakkımızdır”, demek, hükm-ü İlahiyi reddetmek, Allah’ın kendi mülkü üzerindeki tasarruf hakkını istismar ve yoksulların da servetlerımızde payı olduğunu inkar etmek demektir. Hele ki Müslüman dünyasının dayanışmaya, yardımlaşmaya ihtiyaç duyduğu ve müstekbirlerin  gücünün en büyük payandasının  üretim ve tüketim çılgınlığı  olduğu şu zamanda.

Müşahede ettiklerimiz,ortama intibak etmekten daha fazlası. Kentleşme olgusu ile ele alındığı kadar, vahyin uzağına düşmek olgusu ile de ele alınmalı ve incelenmeli. Ve artık yüksek sesle söylenmesi gereken esas mesele, Müslümanın mütevazılığının imkansızlıklardan değil, takvadan kaynaklandığı, kaynaklanması gerektiği olmalıdır.

Yazımızda sözü edilen olguların cereyan ettiği mekan olarak Siber* dünya, kitle iletişiminde muazzam olanaklar sunmakta. Peki ya bu olanaklardan istifade için, ille de "gemileri yakmak" mı lazım?

Tam bu noktada sözü Şehit Ali Şeriati'ye bırakmak icabediyor:

"Zenci Bilal'in kalbinin fethi; endülüs kıyılarının fethiyle yanyana düşünülemeyecek kadar büyüktür..."

"Bizim başımıza da aynı şeyin gelmesinden korkuyorum."

"Hayırdır üstad, gemide bir zaaf mı tesbit ettin?"

"Gemi delik deşik. Geçenlerde islamcı bir radyoda islamcılara ait bir firmanın şöyle bir reklamı vardı: Villalarınız ve yüzme havuzlarınız itina ile yapılır... İtina ile! Bu ne demektir, biliyor musun? Bu, gemi batıyor demektir. Sokaktaki adam Bosna'ya, Kosova'ya, Çeçenistan'a yardım edeceğim diye karısının biricik yüzüğünü satarken, lordlarımız havuzlu villalarda debdebenin dibini buluyorlar. Hayırlı bir iş için bağış toplayanları üç-beş kuruşla başından savan burjuva sınıfımız, bir kravat veya bir eşarp için onlarca yoksulun karnını doyurmaya yetecek kadar para harcamaktan kaçınmıyor. Millet kuru ekmeğe talim ededursun, lüks otellerde zenginden zengine iftar ziyafetleri veriliyor. Bunların hesabı sorulmaz mi?" "Sorulur üstad; hem de itina ile!" (Ebuzer, Hakan Albayrak)

* Müslümanların tarihsel hafızalarında kazanımlarıyla olduğu kadar, geleneksel, siyasi, dinî ve ekonomik zaaflarını ortaya koyması ile de özdeşleşen İber(Endülüs Deneyimi) kelimesi ile fonetik olarak benzerlik gösterdiği için; İnternet sözcüğü yerine Siber kelimesini kullanmayı tercih ettim.