Hem dindar�z, hem de laik ma�allah!

Lâm�-cimi yok, biz makam-mevki, mel-para görmeye ba�lad���m�zdan beri ad�m ad�m dünyevile�tik..

Dünyevile�ti�imiz ölçüde de lükse ve gösteri�e meylettik...

Marka giyiyor, görkemli arabalara biniyor, imkân�m�z varsa yal�larda filan oturuyor, saraylarda dü�ün yap�p Dubai’deki yedi y�ld�zl� otelde balay�m�z� geçiriyoruz!

Eskiden ahirette kavu�aca��m�za inand���m�z tüm nimetlere fani dünyada ula�may� kafam�za koymu� gibi iti�ip kak��arak para kazanmaya çal���yoruz!

“Helâl-haram ver Allah, rezil kulun yer Allah!” havas�na girdik! 

Pek fark�nda de�iliz, ama cebimiz doldukça ruhumuz bo�al�yor. Hassasiyetlerimiz “zaman a��m�”na u�ram�� gibi: “Zaman sana uymazsa sen zamana uy” anlay��� içinde ya��yoruz!

Düne kadar kravat takmayan, han�m eli s�kmayan, takkesiz namaz k�lmayan dikkatimize bir haller oldu...

“Pozisyon gere�i” Bat�l�la��p laikle�tik! Alaca��m�z son pozisyonun topra�a yanak dayamak oldu�unu bile bile dikkatimizi maddiyata kurban ettik.

Nas�lsa, “Ümmete haram olan Mehmed’e helâl mi?” diye kükreyecek bir Molla Gürani’miz de yok! Çünkü dünyevile�ti�imiz ölçüde o “yürek adam”lar� da kaybettik! 

¥

Fetihten sonra ilk ramazan. Fatih Sultan Mehmed, hocalar�na iftar veriyor. Bizans saray�ndan ele geçen alt�n taslar�, sahanlar�, ka��klar� sofraya koydurmu�...

Molla Gürani, bu duruma çok k�z�yor. Hemen tav�r al�yor. Bunu da ezan okunduktan sonra iftar�n� açmayarak gösteriyor.

Öte yandan gencecik Padi�ah sab�rs�zlanm��t�r. Dakikalar geçip midesi iyice kaz�nmaya ba�lay�nca, dayanam�yor:

“Buyurunuz taam edelim” diyor, Molla Gürani’ye bakarak, “merak buyurmay�n�z, sofram�zda haram lokma yoktur!” 

Molla Gürani’nin bekledi�i an bu and�r. Müthi� bir h���mla Sultan Mehmed’e dönüyor, sofradaki alt�n kaplar�, ka��klar� göstererek kükrüyor:

“Ümmete haram olan Mehmed’e helâl mi k�l�nd�?..” diye soruyor, “Bizans �mparatoru’nu taklit ediyorsan, bil ki, Bizans’� bu gösteri� belâs� bat�rd�.”

Ve ancak sofradaki alt�n kaplar, ka��klar kald�r�ld�ktan sonra iftar�n� aç�yor.

Fatih k�pk�rm�z� olmu�, önüne bakarak susmu�tur. Bu ona iyi bir ders oluyor: Bir daha gösteri� tutkusuna kap�lm�yor.

Ku�kusuz biz Fatih de�iliz, Konstantiniye’yi fethetmeyece�iz. Sadece yüre�imizi fethetsek yeter! Ne çare, ona bile dünya (tul-u emel) hükmediyor!

¥

�nanç konusunda zay�f olanlar�n lüks ve gösteri� tutkusunu anlamak mümkün: Onlar her nimeti fani dünyada tatmak, her lezzeti fani dünyada ya�amak istiyorlar. 

Ya ebedî hayat�n varl���na inananlara ne oluyor; neden tek dünyal�lar gibi ya�amaya hevesleniyorlar? ��te bunu anlamakta zorlan�yorum...

¥

Diyelim ki geleneksel k�yafetimizi mecburen terk ettik; peki ya dilimizi neden bozduk, mutfa��m�z� neden kapatt�k, tarihe neden yüz çevirdik, hayat felsefemizden, do�ru geleneklerimizden, “helâl” kazanc�m�zdan, payla�ma anlay���m�zdan, kom�ulu�umuzdan neden uzakla�t�k?

Düne kadar ele�tirdi�imiz halde bugün “fesfut” yiyor, “Kokakola” (yaz�ld��� gibi okunur) içiyor, “arabesk pop” dinliyor, “moda” giyiyor, defilelere kat�l�yor, k�salta k�salta “kirli”ye dönü�türdü�ümüz sakal�m�zla en önlere kurulup manken seyrediyoruz! 

Eskiden “huri taifesi”ne Cennet’te kavu�aca��na inanan Müslüman i�adam�, art�k huriyi podyumlarda ar�yor!

K�sacas� biz dindarlar da art�k “modern hayat�n icaplar�na göre” ya��yoruz. Ve git gide varl�k sebebimizden uzakla��yoruz. Tevekkeli de�il: “�nand���n� ya�amayan ya�ad���na inanmaya ba�lar”m��. �u ya�ad�klar�m�zla kendimizi hâlâ “dindar” zannetmemiz, salt al��kanl�ktan olmal�! 

Kimse kusura bakmas�n, ama biz art�k “dindar” falan de�il, laikli�inin fark�nda olmayan laikleriz!

Yavuz Bahad�ro�lu / Yeni Akit