Doğu Türkistan’da Müslümanlar için Ramazan, ibadet ve manevi huzurdan çok, yasaklar ve baskılarla anılan bir dönem haline geldi. Çin yönetimi tarafından yıllardır uygulanan kısıtlamalar nedeniyle bölgede yaşayan Müslümanlar, dini vecibelerini yerine getiremez hale geldi. Oruç, teravih namazı ve diğer ibadetler tamamen yasaklanırken, bölge halkı dini kimlikleri nedeniyle çeşitli baskılara maruz kalıyor.

İbadet yasakları ve zorunlu uygulamalar

Çin hükümeti tarafından yayımlanan resmi bildirilerle, parti üyeleri, kamu görevlileri, öğrenciler ve öğretmenlerin Ramazan boyunca oruç tutmaları kesin olarak yasaklandı. Bununla birlikte, Müslümanlara ait restoran ve dükkanların gün boyu açık kalması zorunlu hale getirildi. Oruç saatlerinde dükkanlarını kapatan ya da alkol ve sigara satmayı reddeden işletmeler ağır yaptırımlarla karşı karşıya kalıyor.

Baskılar yalnızca bununla da sınırlı değil. Bölgedeki Müslüman erkeklerin sakal uzatmaları ve kadınların tesettüre girmesi de yasaklanmış durumda. Bunun yanı sıra, halkın oruç tutup tutmadığını kontrol etmek amacıyla ev baskınları düzenleniyor ve köylerde yaşayan insanlar polis gözetiminde su ve ilaç içmeye zorlanıyor. Ayrıca, yurt dışında yaşayan akrabalarla iletişim kurmak dahi suç sayılarak yasaklanmış durumda.

Çalışma koşulları ağırlaştırılıyor

Ramazan ayında Müslümanların oruç tutmasını engellemek amacıyla çalışma saatleri artırılıyor ve köle işçiliği yaygınlaştırılıyor. Özellikle fabrika ve tarlalarda çalışan Uygurlar, ağır iş yükü altında oruç tutmalarına imkan tanınmayacak şekilde zorlanıyor. Bu uygulamalar, bölge halkının dini inançlarını yaşamalarına dair son kalan alanları da ellerinden almayı amaçlıyor.

Doğu Türkistan’da eski Ramazan

Oysa bir zamanlar Doğu Türkistan’da Ramazan, büyük bir coşkuyla karşılanan, birlik ve beraberliğin en çok hissedildiği dönemlerden biriydi. 1900’lü yılların başlarından itibaren 1980’lere kadar, Doğu Türkistanlı Müslümanlar Ramazan’ı tam anlamıyla yaşama imkânı buluyordu. Aileler iftar sofralarında bir araya gelir, çocuklar babalarıyla birlikte fırından sıcak Nan (Uygur ekmeği) alır, anneler ve büyükler yemek hazırlıklarını birlikte yapardı. Teravih namazları cemaatle hatimle kılınır, hayır işleri ve yardımlar büyük bir özenle gerçekleştirilirdi.

Bugün ise bu huzurlu günler yerini baskı, korku ve yasaklarla dolu bir Ramazan’a bırakmış durumda. Doğu Türkistan halkı, sadece inançlarını yaşamak istedikleri için türlü zorluklarla karşı karşıya kalıyor. Bir zamanlar ailelerin iftar sofralarında ettiği dualar, şimdi özgürce ibadet edebilmek için yapılan sessiz yakarışlara dönüşmüş durumda.

(Kaynak: Daily Ummah)