”Eğer sen yeryüzünde yaşayan insanların çoğuna uyacak olursan, bunlar seni Allah’ın yolundan saptırırlar. Onlar sadece zanların (a-tabi olup) peşinden gider, sırf tahmin yürütme (ve kuruntu ile kurgular kurar ) yalan atarlar! ” (En'âm- 116)

Hayatın olurları ve olmazlarının temel işaretlerini sunan “Vahiy” ayette, Allah’ın yolunu Sebililleh” Bu yoldan sapmayı “Delalet”  saptırma işlevini yerine getiren çoğunluklar için “Kesret” ve çoğunlukların yaslandıkları-dayandıkları boşluğun “Zan” Olduğunu bildirir. Yeryüzünde ki bu çoğunlukların temelsiz düşünce ve tahmin ile kuruntular “Yâhrusun” yalanlar, ürettiklerini bize bildirir.

Ayettin öncesi (sibak) ve sonrası (siyak) dikkate alındığında; günlük hayatın problemlerindeki yasama ve hâkimiyet anlayışına ilişkin “İslâmî bakışın mahiyeti somutlaşmaktadır” Helâl ve haram kılma işinde Allah’tan başka hakem edinmenin kabul edilebilir olmadığını, hayatta karşılaşılacak problemlere ilişkin kitabın “hak” İçerikli olup değiştirilemeyecek bir kaynak olduğu hakikati vurgulanır. İnsanların bu kaynaktan gayrı “benimsedikleri ve (anlam yükleyerek) yararlı gördükleri şeylerin” ise kesinliği söz konusu olmayan “Zanna” uymaktan başka bir yol olmadığını, bunun ise sadece sapıklıkla/delalet ile sonuçlanan bir tutum olduğu hususunda uyarmaktadır...

RIDVAN DİNÇER'İN YAZISININ TAMAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYIN!